ای خورشید پنهان رخ بنمای و ای صبح صادق،از آفاق وجود،دمیدن آغاز کن،تلالو ستارگان،شعشعه ای از
روی توست،انوار تابناکت را بر عرصه جهانیان بتابان. ای بهار روزگاران،ای دلدار،دل ما خراب استو دیده بی
تاب،دور دار از ما خرابی و بی تابی را.ای طبیب،آینه دل به زنگاز آلوده شد.کیمیایی کن! که علاج تویی.ای
نوید امن وامان و ای آرامش جان، ای طلیعه شکوفه و جلالت،ای اسوه ی سادات،ای قصر بلند آفرینش،ای
منلگه انس، ای باران،ببار که باران رحمت تو سوسن و خس نمی شناسد. ای پیک بهروزی ،شام مردهی ما
را نسیمی،دل آزارده ما را نسیمی.
یا صاحب الزمان(عج)
در خزان زندگی مقدم سبز تو را لاله افشان،نقل پاشان کرده ایم.ای مسافر،ای غریب ،ای آفتاب،کوچه های
شام غیبت، غارهای فصل حیرت گشته اند، جان خفته در ورای قرن ها صد مهر غفلت خورده است،دست
های خالی نسل فراق، پشت درها همچنان وامانده است.دستبند بندگی بر دست هاست،مرگ تدریجی به
ما افتاده است. آنک ای آموزگار صبر و عشق، در پگاه روزها،پرده را یک سو بزن،روح ها افسرده
است،آرمتن ها مرده است!
تک سواردشت بیداری بیا آفتاب صبح پیروزی بیا
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ
برچسب ها
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
